دیگه باور کردم اینرو که باید تنها بمونم / تا دم لحظه ی مرگم شعر تنهایی بخونم
واسه من تنهایی درده / درد هیچکسو نداشتن /هر گل پژمرده ای رو تو کویر سینه کاشتن
توی آسمون دنیا هرکسی ستاره داره / چرا وقتی نوبت ماست آسمون جایی نداره
